15-07-14 - Field - Lake O' Hara - Grandview Odaray - Lake Mc Arthur- Field





Uitslapen zat er deze morgen niet in vermits we de hikersbus van 8u30 gereserveerd hadden naar hét wandelgebied, Lake O' Hara.  Om de natuur in dit gebied zo veel mogelijk te beschermen is de toegang ertoe strikt beperkt.  Men dient exact 3 maand op voorhand de hikersbus te reserveren of, andere optie indien de bus volzet is, te voet de 11km naar boven stappen vooraleer aan de eigenlijke hike te beginnen...
Onze goede vriendin Carine luisterde precies 3 maand geleden bijna 2 uur naar een bezettoon van de telefoon vooraleer ze eindelijk verbinding kreeg en nog 2 plaatsen kon reserveren. Dit terwijl wij in New Mexico op zoek gingen naar The King of Wings (zie onze blog april). Dus, nogmaals dank, Carine.


Om 8u15 stonden we dus aan het vertrekpunt van de bus.  Er stonden ook talloze hikers zonder ticket,  met de vraag of ze mee mochten in geval van lege stoelen.  Er werd hen geantwoord dat alles volzet was en dat ze enkel te voet naar boven konden.  Enkele dapperen deden dat ook, maar groot was onze verbazing toen bleek dat onze bus vertrok met maar liefst...16 lege stoelen van mensen die een ticket hadden maar niet waren komen opdagen... Alle bussen mogen echter in totaal slechts 42 hikers per dag naar boven brengen.


Na zo'n halfuurtje rijden komen we boven bij Le Relais.


Nadat we ons volledig ingewreven hebben met anti-muggen spray (hier zitten er echt miljoenen) vertrekken we voor onze hike.
Vorige jaar waren we hier ook en toen startten we langs Lake O' Hara en gingen onder andere naar Lake Odessa.
Deze keer echter gaan we helemaal de andere kant van het meer op, namelijk naar de Grandview Odaray, een bijzonder steile klim naar een fantastisch uitzichtpunt over de ganse Lake O' Hara Valley.  
Daarvoor moeten we door een gebied waar slechts maximaal 4 groepen van 4 mensen, op vrijwillige basis, doorgelaten worden, de zogenaamde wildlife-corridor, ter bescherming van de habitat van deze dieren.  Vanaf 15 augustus zijn dat zelfs slechts 2 groepen van 4, dit uit veiligheidsoverwegingen omdat de beren dan voedsel beginnen op te slaan voor hun winterslaap.






Als we bij het register komen blijkt nog maar 1 persoon ingeschreven, geen probleem dus voor ons. Nadat we onze naam en bestemming ingevuld hebben gaan we verder.


 Onderweg zien we heel wat marmotten.








De klim naar Grandview is echt moordend.  We klimmen over een relatief korte afstand exact 500m en pál op de hoogtelijnen van onze kaart, pfff...als opwarmertje kan dit tellen...



Als we boven komen (onderweg hadden we gewoon geen zin om rond te kijken) is het echter een absoluut "wow"-gevoel.
Door de stand van de zon (pal voor ons) en de nu toch wel duidelijk zichtbare nevel van de bosbranden kunnen we niet de foto's maken zoals we gewild hadden, maar het blijft een onovertroffen uitzicht over zowel, van links naar rechts, Lake O' Hara, Lake Oesa, Schäffer Lake (pal in het midden, onderaan de foto) en het nog grotendeels dichtgevroren Lake Mc Arthur.


Lake O' Hara, met daarachter Lake Oesa

Lake O' Hara

Het nog grotendeels dichtgevroren Lake Mc Arthur

Lake Mc Arthur

Gelukkig hebben we deze klim als eerste gedaan als het nog niet de grote warmte is.  We zitten een stuk boven de onderste sneeuwgrens, maar het is hier echt zalig toeven en met open mond blijven kijken naar dergelijke natuur. Hier blijven we dan ook een hele tijd vooraleer we die steile afdaling terug aanvatten.

  
We nemen de High Level Circuit naar Lake Mc Arthur.  Ondertussen is het weeral heel erg warm geworden en ook deze, nochtans wellicht niet zo zware klim, kruipt in de kleren.
Maar de beloning is bijzonder groot, een fantastisch gekleurd meer, voor een heel groot stuk nog bevroren en met de achterliggende besneeuwde toppen er in weerspiegeld.  Absolutely fabulous!





Hier nemen we onze lunch en blijven we heel lang genieten van het uitzicht.  Als het té warm wordt steken we even de voeten in het ijskoude water, wat een verfrissing...





We horen het ijs kraken en zien het smelten.




We zijn van plan om de bus van 16u30 naar beneden te nemen (de volgende is pas om 18u30) en gaan stilaan terug. 
Onderweg nog enkele mooie uitzichten van Schäffer Lake.




We komen om 16u terug aan bij Lake O' Hara en kunnen nog enkele plaatjes schieten.  Wat is dit ganse gebied toch van een onwaarschijnlijke schoonheid.




De totale hike was 11 km en zoals altijd staat die op onze EveryTrail pagina: Lake O' Hara.  Je vindt er de totale afstand, hoogteprofiel, foto's en gps-bestand.

Terwijl we zitten te wachten op de bus worden de andere hikers bijna leeggezogen door de miljoenen muggen. Ze beschermen zich met lange broeken, vesten en zelfs handschoenen, terwijl wij gewoon in short en korte mouwen zitten en er geen enkele mug bij ons komt.  Reden?  We hebben nog anti-muggenspray van in Alaska en daar zit 40% Deet in, terwijl men hier maar maximum 30% mag gebruiken.  En voor dit laatste blijken de muggen van langs om meer immuun te worden...

Op de weg terug naar de Lodge in Field stoppen we nog even bij een uitkijkpunt, waar men kan zien hoe de ellenlange treinen zich door boven elkaar uitgehouwen tunnels kronkelen. Merkwaardig uitzicht.






Het weer : na de korte weersverandering van gisterenavond was het vandaag opnieuw "business as usual": wolkenloos en 32°C

Overnachting in : Truffle Pigs Lodge
Aantal gereden km : 30

Geen opmerkingen: