06-07-14 - Thompson Falls - Avalanche Lake - Many Glacier





Alle onderstaande video's worden weergegeven aan 1,5x de werkelijke snelheid.

Patty en Sam hadden deze morgen een heerlijk ontbijt klaargemaakt met onder andere heel wat vers fruit.  Bovendien was het een stralend blauwe lucht en we zagen de rivier naast de ranch voorbij stromen, dus dat kon niet anders dan een schitterende dag worden...en dat zou het absoluut!

Enkele jaren geleden waren we ook in Glacier en toen konden we de Going-to-the-Sun Road niet helemaal rijden omdat ze nog niet volledig sneeuwvrij was.  Lange tijd zag het er naar uit dat het deze keer opnieuw zo zou zijn, maar er werd met man en macht gewerkt en vorig weekend werd ze volledig opengesteld.  Dat was alvast een zorg minder.

We rijden Glacier NP binnen via West Glacier en...we zijn duidelijk niet alleen.



We gaan eerst binnen in het Visitor Center en daar blijkt dat we de hikes die we voor de komende 2 dagen gepland hadden in East Glacier mogen schrappen: nog veel te veel sneeuw op de trails. Morgen kijken we dus uit voor alternatieven.

Hier beginnen we dus aan de Going-the-Sun Road en we zullen bij de meeste viewpoints stoppen. We hebben ze ook volledig, althans tot een stuk voorbij de Logan Pass, op video met de GoPro.



Onze enige hike voor vandaag is die naar Avalanche Lake. Ongeveer 8km en 180m hoogteverschil. We lopen voortdurend langs de kolkende Avanlanche Creek die zich via stroomversnellingen en watervallen een weg baant naar beneden. Heel mooi!






Maar de kers op de taart is Avalanche Lake: wow, schitterend dat blauw/groene water met de besneeuwde toppen en bruisende watervallen op de achtergrond. Dat is echt ons ding en zoals eerder geschreven: onze vakantie kan nu echt helemaal beginnen in deze wonderlijke bergwereld. We blijven hier een tijdje en maken de nodige foto's vooraleer we opnieuw richting trailhead/auto stappen.






De hike staat integraal op onze EveryTrail pagina: Avalanche Lake

Enkel door deze hike is onze dag als helemaal geslaagd, en toen moesten we eigenlijk nog beginnen aan de talloze mooie viewpoints langs de weg. De Going-to-the-Sun Road slingert zich immers door het machtige berglandschap van Glacier NP, langs watervallen, meren en muren van sneeuw tot op het hoogste punt: de Logan Pass.











































Helemaal boven de Logan Pass is ook een, klein, Visitor Center waar we even binnenlopen.  En als we de hoeveelheid hier zien is het meteen ook duidelijk waarom de weg pas vorig weekend geopend werd.













Hier lopen ook meestal Bighorn Sheep en deze keer is het niet anders.  Ze poseren zelfs gewillig voor de lens.












En er lopen hier nog rare vogels...







Enkele kilometer voorbij dit hoogste punt worden de uitzichten wat minder omdat we meer door de bossen rijden.  Men is hier ook volop aan het werken om de weg te herstellen na de vele sneeuwval en lawines van afgelopen winter.  Enkele viewpoints waren om die reden ook afgesloten, zo ook deze van St-Mary Lake en Jackson Glacier.  Onderstaande foto's zijn er dan ook van toen we hier de vorige keer waren, in 2011.






We rijden even buiten het park om er terug binnen te rijden richting East Glacier. Hier tonen we opnieuw onze Annual Pass en rijden helemaal tot het einde van de weg waar we de volgende 3 nachten slapen.

Na, het overigens, in tegenstelling tot zo dikwijls in de NP, heel lekkere én betaalbare avondeten proberen we dus deze blog, in de lobby, zo goed en zo kwaad mogelijk te typen.

Het gaat ineens heel wat minder vlot als we enkele Amerikanen bezig horen over hoe 'amazing' ze Zuid-Utah en Noord-Arizona wel vinden. Tja, bij dergelijk gesprek kunnen we natuurlijk niet aan de zijlijn blijven staan en als we hen onze laatste 2 video's tonen (dec en april) worden ze helemaal lyrisch en kunnen ze niet geloven dat dit allemaal in deze regio gefilmd is...ze dachten dat er daar enkel maar National Parks waren...

Resultaat: inmiddels na middernacht als deze woorden getypt worden, in de kamer en dus geen internet of mogelijkheid om te uploaden. Dat wordt dan pas morgenvroeg...

Maar we zijn opnieuw aangekomen in onze biotoop van de wonderlijke, woeste bergwereld...een biotoop die gedeeld wordt met het bijna buitenaardse Coloradoplateau van Utah/Arizona...

"What a wonderful world" zong Louis Armstrong lang geleden...wie zijn wij om hem tegen te spreken...

Het weer : wolken en zon, 25°C

Overnachting in Swiftcurrent Motor Inn
Aantal km gereden : 315

Geen opmerkingen: