10-07-14 - Waterton Lakes NP - Grassi Lakes - Banff





We gaan ontbijten bij nr 1 op Tripadvisor, Wiener Waterton en we moeten zeggen dat de broodjes inderdaad heel erg lekker waren.

Bij het verlaten van Waterton Lakes stoppen we nog even voor enkele foto's van de Prince of Wales met het, nu wel windstille, Upper Waterton Lake.


Nadat we nog even gestopt hebben in Picher Creek voor spijs en drank, zowel voor onszelf als voor de auto gaat het richting Banff, via de Highway 22.  Dat is echt een heel mooie route met langs de linkerkant de hoge sneeuwbergen en rechts enorm uitgestrekte velden, dikwijls zo ver het oog reiken kan.  Op sommige velden grazen honderden koeien, op andere zijn het paarden en op nog andere ligt het gras op grote balen gerold.  Dit alles bij een stralende zon, het zonnedak volledig open, zo goed als geen verkeer en Tomorrowland muziek door de hifi-boxen van onze Explorer...dit noemen we pas cruisen op zijn best...

We zien ineens langs de weg, zo ver we kunnen kijken, allemaal petten op palen van een afsluiting.  Bijzonder merkwaardig en we weten ook de bedoeling hiervan niet.




Als we highway 541 opdraaien wordt het landschap steeds bergachtiger en het duurt niet lang vooraleer we de eerste sneeuw zien verschijnen en een aantal Rocky Mountain Bighorn Sheep, zoals ze hier genoemd worden.




We stoppen op een parking voor de lunch en direct daarna zien we opnieuw enkele Bighorn Sheep.







Men is ook heel wat wegenwerken aan het doen waarbij het opvalt dat het vooral de bruggen zijn die het blijkbaar onlangs hard te verduren gekregen hebben.


We hebben voor vandaag 1 korte hike gepland, die naar de Grassi Lakes.
Daarvoor moeten we de Smith Dorrien Trail nemen, zo'n 60km gravel road.  Die is heel goed berijdbaar, maar soms ligt er dermate veel gravel dat de wielen soms uitbreken. 
Het is wel een prachtige weg langs bossen, meren en sneeuwbergen.
Onze nagelnieuwe auto was al niet meer om aan te zien van de stoffige dirtroads die we vorige week deden, maar nu is hij écht een stofmonster...

--> onderstaande video's worden aan 1,5x de werkelijke snelheid weergegeven <--



Het stuwmeer op het einde van de Smith Dorrien Trail.


En aan de andere kant van de dam de vallei rond Canmore. Net hieronder liggen, niet zichtbaar op deze foto, de Grassi Lakes.




De Grassi Lakes zijn vernoemd naar de Italiaanse trailbouwer die hier in de wijde omgeving heel wat trails aangelegd heeft die nu bijzonder populair zijn.  Ook vorig jaar bij onze hike rond Lake 'O Hara passeerden we een gedenksteen voor hem.  Grazie, Signore Grassi...


Er zijn 2 mogelijkheden om naar de Grassi  Lakes te gaan (eigenlijk zijn er 3, maar veruit de kortste die vertrekt bij de stuwdam  wordt niet echt aangeraden voor hikers, maar wordt meer gebruikt voor klimmers): een makkelijke en een moeilijke.  De makkelijke is iets langer, maar minder steil en men passeert ook de watervallen niet.  Bovendien  mist men dan ook enkele uitzichtpunten van de volledige vallei rond Canmore.  Nou,  dan is de keuze toch snel en logisch gemaakt: we nemen de makkelijke weg naar boven en keren langs de moeilijke terug naar beneden.


Na 1,7 kilometer komen we bij de Grassi Lakes en we moeten zeggen dat we nog maar zelden water gezien hebben met dergelijke kleur en helderheid.











Nadat we rond de 2 meren gelopen zijn nemen we het moeilijke pad naar beneden.  Er zitten inderdaad wel wat heel steile stukken in (trappen uitgehakt uit de rotsen) maar we passeren nu dus ook de watervallen.



En enkele uitzichtpunten op de omgeving van Canmore.


Na 1u25, 300m stijgen/dalen en 4,8km staan we opnieuw bij de trailhead.  Het was een korte hike, ideaal om eens de benen te strekken tijdens een rijdag, maar we kunnen het enkel maar aanraden.  Dergelijke mooie meren zie je niet elke dag, zelfs hier niet.
De hike kan je vinden op onze EveryTrail pagina: Grassi Lakes, waarbij we gemerkt hebben dat er tijdens de terugweg iets moet verkeerd gelopen zijn tijdens het tracken.  Vandaar de rechte lijn in de gpx-file.

We komen tenslotte om 17u45 aan in Banff waar we in 2011 ook waren.  Leuk stadje met heel wat winkels en restaurants.
We zijn gaan eten bij The Keg, een keten van uitstekende grill-restaurants.

Daarna rijden we nog eens tot bij de Bow Falls voor enkele foto's.




Morgen trekken we opnieuw de wandelschoenen aan en gaan naar de Stanley Glacier.



Het weer : zonovergoten bij 20 (Waterton) - 28°C (Banff)

Overnachting in Bumpers Inn
Aantal km gereden : 395

Geen opmerkingen: