Voorbeschouwing

--> vermits dit een nieuw webadres is dient er opnieuw ingeschreven te worden op de mailinglist <--

--> because this is another web address, mail subscriptions should be reconfirmed <--

30-06-14 Brussels - Amsterdam DL9426 10h35 : 11h35

30-06-14 Amsterdam - Seattle    DL152   14h55 : 16h03

21-07-14 Seattle - Amsterdam  DL232 13h28 : 08h15

22-07-14 Amsterdam - Brussels DL9530 09h10 : 09h55

Net zoals de rode rotsen traditie geworden zijn in april en december, zijn de bergen, gletsjers, bossen en watervallen dit in de zomervakantie.  En waar kan je daarvoor beter zijn dan in het Noordwesten van de VS en Canada.

The red rocks of Utah and Arizona are becoming a tradition in Spring and Winter, but so is our trip to the Northwest of the US and Southwest of Canada in Summer.  Simply the best place in the world for great hikes surrounded by mountains, glaciers, woods en waterfalls.

Dit is de, al dan niet, definitieve planning voor juli.  Aandacht voor Olympic NP, North Cascades NP en Glacier NP in de VS en voor het Canadese gedeelte worden dat Waterton Park, Banff NP en Yoho NP.  In al deze parken hopen we even mooie wandelingen te doen zoals vorig jaar.

Click here for our trip on Google Maps

30-06-14 - Brussel - Amsterdam - Seattle - Elma

We vliegen met Delta van Brussel, via Amsterdam naar Seattle.

30/06/14 10:35 - 11:35 Brussel (BRU) - Amsterdam (AMS)         DL9426    Embraer 190
--> Flying time : 1u00
30/06/14 14:55 - 16:03 Amsterdam (AMS) - Seattle (SEA)       DL152    A330-300
--> Flying time : 10u08

Beide vluchten vertrekken perfect op tijd en komen allebei iets vroeger aan dan voorzien.  Op Schiphol hebben we tijd genoeg om rustig iets te eten en wat door de luchthaven te kuieren.
Dergelijke lange vlucht, in 1 keer naar de eindbestemming, geniet eigenlijk met grote voorsprong onze voorkeur.  Geen gedoe meer met bagage ophalen en opnieuw inchecken en ook geen extra rijen meer bij de security op de eerste Amerikaanse luchthaven.
We hadden de iPad opnieuw volgestouwd met films zodat we ons eigenlijk geen seconde verveeld hebben en de tijd zo voorbij vloog. We keken achtereenvolgens naar The Monuments Man, Non-Stop ("ideale" film om op een vliegtuig naar te kijken...) en Oblivion.  De vlucht verliep heel rustig, zonder noemenswaardige turbulentie en we werden, naar goede gewoonte bij Delta, verwend met lekker eten, snacks en een dame-blanche als toetje.

We hadden een Jeep Grand Cherokee gereserveerd bij Alamo, maar het aanbod is bijzonder pover.  De enige 3 modellen die er staan zijn zó lelijk dat we zelfs niet naar het merk gekeken hebben, laat staan dat we daarmee 3 weken zouden rondrijden.  Maar net op dat  ogenblik komt een nagelnieuwe Kia Sorento aangereden, recht uit de carwash.  Modeljaar 2015 en met 702 mijl op de teller.  Hij beschikt ook over alle mogelijke opties.  Het is dan wel geen Jeep maar we nemen hem toch maar.

Tegen onze gewoonte in blijven we niet bij de luchthaven van aankomst slapen maar rijden we, dankzij het vroege aankomstuur, nog een stukje verder naar Elma.  De bedoeling is uiteraard om morgen sneller in Olympic NP te zijn.  En anders zaten we toch maar veel te vroeg in onze hotelkamer in Seattle.  Dergelijk lange vlucht, laat immers ook toe om eens een hazenslaapje te doen en op die manier toch minder vermoeid aan te komen.

We kruipen om 20u15 plaatselijke tijd tussen de lakens, in België is het dan al dinsdagmorgen 05u15.

Het weer: Seattle, wolkeloze lucht en 25 graden

Overnachting in Guesthouse Inn & Suites

Aantal km gereden : 125

01-07-14 - Elma - Olympic NP - Forks

Klik hier voor onze FB-pagina Kalaman Photography

Klik hier voor de fotoreeks op Flickr

Na een bijzonder goede nachtrust en ontbijt vertrekken we rond 8u15 richting ons eerste National Park voor deze reis, Olympic NP.  We stoppen eerst nog eens bij de Wallmart in Aberdeen voor aankopen van spijs en drank.
We rijden de South Shore Road langs Quinault Lake en rijden het Quinault Rain Forest binnen.  We rijden tussen prachtige tropische bomen en maken een eerste stop bij The World's Largest Spuce Tree (spar).  Die heeft een omtrek van zowat 18m en een hoogte van 57m.  De leeftijd van de boom wordt geschat op 1000 jaar.  Als we na de korte trail bij de boom komen, staan er nog 4 volwassenen en 2 kinderen.  De 2 mannen hebben zowaar een voetbaltruitje van "Belgium" aan.  We geloven onze ogen niet, de eerste mensen die we hier zien zijn Belgen, supporters van de Rode Duivels en dit uitgerekend op de dag dat "we" tegen de VS spelen.  Na een kort praatje gaat elk zijn eigen weg (het oudere koppel was overigens op bezoek bij de dochter en schoonzoon die in Seattle wonen).

We rijden nu de North Shore Road tot op het einde bij het Ranger Station.  We rijden opnieuw door bijzonder mooie bossen en dit is voor ons dan ook voldoende, hier doen we geen trails en rijden ineens door naar de kust.  Bij dit bijzonder warme weer moet het daar ongetwijfeld aangenaam toeven zijn, en dat is het ook.  We eten onze lunch bij Ruby Beach, gezeten op één van de duizenden boomstammen die op het strand liggen.  Een bijzonder merkwaardig uitzicht is dit.  Na de lunch doen we hier een korte wandeling langs het strand.  Vermits het echter hoogtij is zien we weinig getijdenpoelen, maar we zien wel hier en daar de sea stacks uit het water rijzen.  Sea stacks zijn eigenlijk overblijfselen van miljoenen jaar oude rotsen die vroeger tot hier in de oceaan stonden.  Door het constant beuken van golven en wind blijven er nu nog slechts kleine rotsen over.  Het bijzondere is echter dat die her en der over het strand en tot diep in zee verspreid staan.

Als we terug bij de auto komen is de voetbalwedstrijd België-VS net begonnen en we volgen alles live mee via ESPN.  We hebben deze keer opnieuw het geluk dat onze auto uitgerust is met een abonnement op de satellietzender Sirius.  Dit betekent meer dan 200 loepzuivere kanalen met de meest uiteenlopende muziekgenres.  Om een voorbeeld te geven: een bepaald kanaal speelt enkel sixties, een ander seventies, nog een ander enkel Bruce Springsteen en ga zo maar door.

Het gaat nu richting het échte regenwoud: Hoh Rain Forest.  De omgeving is hier gewoon prachtig en de tropische bomen vormen een volledig gesloten bladerdek boven de weg.  We rijden precies door Jurassic Park.

Bij het Visitor Center blijven we nog even in de auto luisteren naar het voetbal.  Gelukkig staat die in de schaduw want inmiddels zitten we aan de 30 graden.  We horen hoe de Rode Duivels de ene kans na de andere krijgen, maar ook hoe de VS-doelman liefst 16 saves verricht.  Na 90 minuten staat het 0-0 en we beslissen om toch maar niet naar de verlengingen te luisteren.  Als we echter in het Visitor Center aankomen horen we een Ranger net zeggen dat Belgïe met 1-0 gewonnen heeft.  Die arme man weet natuurlijk niet dat de "sudden death" verlengingen al lang afgeschaft zijn.  Maar hoe dan ook, we blijken met 1-0 voor te staan.

Onder het dak van het Visitor Center hangt een bordje die de gemiddelde regenval per jaar aangeeft...137,69 inches of 349,73 cm...we mogen dus niet echt klagen in België. 

We lopen van hieruit 2 trails, de Hall of Mosses Trail en The Spruce Trail.  We lopen nu écht in het regenwoud en misschien was het voor de foto's ook maar beter geweest dat het regende, het is immers bijzonder moeilijk fotograferen: enerzijds de diepe schaduwen en anderzijds de kleine plekken waar de zon toch nog doorschijnt.  De enige optie om aanvaardbare foto's te maken is alles in HDR fotograferen.

We beginnen met de Hall of Mosses Trail.

De bodem is hier zó dichtbegroeid dat kleine plantjes nauwelijks kans hebben om te kiemen.  Als er echter een grote boom, door één of andere reden, geveld wordt dan doet die in vele gevallen dienst als bodem voor nieuw leven. Op de 2 onderstaande foto's is dit duidelijk te zien.

Daarna volgt de Spruce Trail.

Niettegenstaande we meestal in de schaduw lopen en er zo goed als geen hoogteverschil is, loopt het zweet met beekjes van ons gezicht, pfff...vochtige warmte is toch helemaal iets anders dan die van het Zuidwesten...

We lopen zowat een uur door het woud en gaan dan nog eens horen in het VC naar de uiteindelijke uitslag van het voetbal.  En ja hoor, David heeft Goliath andermaal afgemaakt.  Proficiat en nu moeten we hier toch echt ergens aan een Belgische vlag zien te geraken!

Het is rond 17u als we in Twilight City, Forks, aankomen bij ons hotel.  Na een douche gaan we ons avondeten halen bij de Subway, hier in Forks.  We weten immers dat er op Rialto Beach heel wat houten tafels en banken staan waar we kunnen eten.  Rialto Beach bestaat uit strand, keien, honderden/duizenden aangespoelde boomstammen en dan de parking.  Tussen die boomstammen staan al die tafels, banken én barbecues.  Het is hier zalig om te picknicken.  We krijgen, door de toenemende bewolking, geen echte zonsondergang, maar wat is het hier toch mooi.

Heel merkwaardig, maar als we terug op de kamer komen is er net een uitzending van Top Gear USA bezig die volledig opgenomen werd in en rond...Forks (de aflevering met de grote Amerikaanse trucks).

Het weer : opnieuw een wolkeloze lucht en temperaturen tot 32°C

Overnachting in The Pacific Inn Motel

Aantal km gereden : 342

02-07-14 - Forks - Olympic NP - Port Angeles

Klik hier voor onze FB-pagina Kalaman Photography

Klik hier voor de fotoreeks op Flickr

Vandaag de laatste dag Olympic NP en we rijden terug naar waar we gisterenavond gestopt zijn, namelijk de kuststrook van Mora - La Push.  Deze keer slaan we echter niet rechtsaf naar Rialto Beach, maar wel links naar Second Beach.
Via een korte trail van zo'n 2,5km (heen en terug) en een hoogteverschil van 55m door een heel mooi regenwoud komen we bij Second Beach.
 

We hadden gezien dat het deze morgen laag tij zou zijn en we zien overal sea stacks en getijdenpoelen.

De getijdenpoelen zitten vol met kleurrijk leven.

We blijven hier zo'n uur en rijden vervolgens naar Sol Duc Valley waar we de Sol Duc Falls Trail lopen, zo'n 2,5km (heen en terug), ook hier weer door een bijzonder mooi regenwoud, tot bij de Sol Duc Falls.  Alleen deze trail op zich is al de moeite.  Alle wolken zijn echter inmiddels opgelost en het is een stralende zon die het andermaal, door de grote contrasten van donker woud en priemende zonnestralen, niet makkelijk maakt om goede foto's te maken.

Hier nemen we ook onze lunch en vertrekken daarna naar Elwha River Valley.  We rijden langs het bijzonder mooie Lake Crescent naar de Madison Falls.  Dit vinden we echter de omweg helemaal niet de moeite waard en we blijven hier maar 5 minuten.

 

Het hoogstgelegen gedeelte van Olympic NP is de Hurricane Ridge.  Er is echter nog een ander punt dat nog een beetje hoger ligt, nl Deer Park (bedankt, Inge, voor de tip!).  Dat bereikt men via een weg van 26km, zo'n 8km ten oosten van Port Angeles.  Vermits de laatste 13km onverhard is lopen we eerste even binnen in het Visitor Center om naar de toestand van de weg te informeren.  Er viel hier de afgelopen week bijzonder veel regen en je weet maar nooit dat die onberijdbaar is.  Maar de Rangers geven direct groen licht en melden zelfs dat ook de laatste 13km zeer goed, zelfs met een gewone auto, te rijden zijn.  En inderdaad, we merken eigenlijk nauwelijks verschil tussen het asfalt en het verharde, niet geasfalteerde gedeelte.  Enkel een beetje meer stof...
We rijden helemaal door tot op Blue Mountain en doen daar de korte (800m, heen en terug) Rainshadow Loop Trail.  Van hieruit hebben we een geweldig 360° uitzicht op de ganse omgeving, gaande van Mount Rainier en de Olympic Mountains, over The Strait of Juan de Fuca en Vancouver Island tot Port Angeles.  Door het tijdstip van de dag hangt er wel een nevel over het water zodat sommige foto's weinig contrastrijk zijn.

We lopen op bepaalde momenten boven de sneeuw, maar het is hier een heerlijke temperatuur in de zon en we genieten met volle teugen van de rust (we zijn hier helemaal alleen), de uitzichten en de vele bloemen.

We komen om 17u45 aan bij het hotel en gaan nadien nog lekker eten bij Downriggers met een fantastisch uitzicht op The Strait of Juan de Fuca.

Morgen verlaten we het Olympic Peninsula en nemen de ferry richting North Cascades NP.

Het weer : 's morgens overtrokken, in de loop van de voormiddag volledig uitgeklaard, 23°C

Overnachting in Super 8

Aantal km gereden : 272